Even voorstellen
Mijn gast van deze week is niemand minder dan oud Nederlands international Leonne Stentler. Ze is geboren en getogen in Rotterdam. Leonne begon haar professionele voetbalcarrière bij ADO Den Haag en daarna maakte ze vervolgens een mooie stap naar Ajax. Ze werd één keer landskampioen en ze won maar liefst twee keer de KNVB-beker. Op 12 maart 2009 maakte ze haar debuut voor het Nederlands Elftal. Ze speelde in totaal 17 interlands voor het grote Oranje en ze mocht het EK in Zweden meemaken. Een vervelende blessure maakte helaas een eind aan haar carrière. Na haar voetbalcarrière bleef ze zeker niet stilzitten. Ze startte haar eigen onderneming, genaamd Liona. Ze zette het allereerste voetbalkledingmerk alleen voor vrouwen op. Tegenwoordig is ze niet meer weg te denken als analist bij de NOS en bij ESPN.
Keukengeheimen van Leonne
Ik heb een aantal vragen gesteld over haar carrière en natuurlijk over eten.
In het begin van mijn voetbalcarrière vond ik het heel lastig om topsport en voeding te combineren, omdat ik toen veel aan het reizen was. Ik woonde in Rotterdam, studeerde in Amsterdam en voetbalde in Den Haag. Ik at daardoor niet altijd op tijd na mijn trainingen, om voldoende te herstellen. We werden vanuit ADO op een gegeven moment wel goed begeleid door een voedingsdeskundige. Voor mij lag de uitdaging vooral in het regelen van de juiste boodschappen, het koken zelf en de timing/programma. Toen ik naar Ajax ging werd dat een stukje makkelijker. Daar konden we iedere dag gebruik maken van maaltijden op de club, dat werkte voor mij perfect. Lichamelijk werd ik die jaren echt een stuk fitter, ik heb duidelijk het verschil kunnen merken van een goed topsportprogramma met daarin genoeg tijd voor rust en de juiste voeding.
Mijn hoogtepunt in mijn carrière is toch wel mijn debuut voor Oranje geweest en een wedstrijd spelen in uitverkocht stadion tegen Amerika. Ik was vroeger niet een enorm toptalent, dus heb hard moeten werken om zover te komen. Des te mooier is dan het moment dat ik echt bij het grote oranje mocht aansluiten. Mijn ervaring op het EK in Zweden was heel bijzonder, aanwezig zijn op een eindtoernooi is echt nergens mee te vergelijken. Helaas waren we op dat toernooi weinig succesvol, maar ik ben blij dat ik het toch heb mogen meemaken.
Ik stond aan het begin van de opkomst van de Oranje Leeuwinnen. Ik merk nu pas hoe dat is geweest sinds ik erop terugkijk. Toentertijd was dat gewoon de situatie en iedereen probeert daar het beste uit zichzelf te halen met de middelen die er waren. Iedereen was zich er heel erg van bewust dat ‘we’ het grote publiek nog moesten gaan overtuigen, dat was heel lastig. Persoonlijk ben ik vooral ontzettend dankbaar dat er in 2007 een Eredivisie werd opgericht, dat is voor mij mijn ticket naar het Nederlands Elftal geworden. Ik kon mij daardoor ineens écht goed gaan ontwikkelen als topsporter. In het algemeen vind ik het nu gaaf om te zien dat investeren in vrouwenvoetbal langzaamaan normaal wordt en het steeds minder eerst bewezen moet worden voordat men over de brug komt.
Er is wel degelijk een verschil tussen vroeger en nu op het gebied van voeding. Ik denk dat de begeleiding wat betreft voeding echt veel intensiever is geworden, dat zal nog niet overal op hetzelfde niveau zijn. Maar als je kijkt naar het Nederlands Elftal dan gaat het daar echt al over de kleinste details en reist er standaard een eigen kok mee. Dat vind ik echt tof om te zien, ze laten niets meer aan het toeval over. In mijn tijd begonnen mijn club en de KNVB net met een diëtist die af en toe kwam praten en advies gaf.
Tegenwoordig ben ik niet meer zo gezond als tijdens mijn voetbalcarrière, ik probeer wel een gebalanceerd dieet te volgen. Maar daar is zeker ruimte voor dingen die in de topsport misschien wat minder handig zijn. Wat ik belangrijk vind is dat ik de dag in ieder geval start met een gezond en goed gevuld ontbijt, dat helpt mij scherp aan de dag te beginnen. Ik begin ook steeds meer lol te krijgen in het koken, dat komt omdat ik er lange tijd alleen vanuit praktisch oogpunt naar heb gekeken. Het moest vooral snel, efficiënt en gezond zijn. Nu merk ik steeds meer hoe leuk en ontspannen koken kan zijn. Ik vind het allerleukst om samen met mijn vriendin Shannice in de keuken te staan, als we vrienden of familie over de vloer hebben en je ze kunt laten genieten van je zelfgemaakte gerechten. Shannice houdt ontzettend van koken en daagt mij steeds uit om nieuwe recepten uit te proberen. Ik heb dus nog niet echt een voorkeur voor een gerecht wat ik het allerliefst maak, maar ik houd wel heel erg van Pasta vongole. Dat is super simpel, maar zooooo lekker!
Eigenlijk heb ik ook nog geen voorkeur in een favoriete keuken. Ik ben dat momenteel aan het ontdekken. Ik kijk tot nu toe vooral naar hoe overzichtelijk en haalbaar ik denk dat een recept is. Het gekste wat ik ooit heb gegeten zijn toch wel slakken. Wat nog op mijn lijstje staat om te proeven zijn sprinkhanen. Dat heb ik eigenlijk nog nooit geproefd en daar ben ik wel benieuwd naar. Ik probeer ook minder vlees te eten, maar ik eet niet vegetarisch of veganistisch. Pasta vongole is mijn favoriete recept omdat, het zo lekker is dat je je bord met een stukje brood nog even wil schoon-eten. En het is best heel simpel om te maken, daar houd ik ook wel van. Je kunt mij s’ nachts wakker maken voor mosselen met roquefort en een portie friet erbij.
Keuken tip: het boek Simpel van Ottolenghi, daardoor leer ik allemaal leuke recepten te maken.
